متن سوره های کل قرآن کریم, وبلاگ
متن عربی سوره ناس + ترجمه (با تفسیر مختصر)
آذر
در این صفحه متن عربی سوره ناس سوره قل اعوذ برب الناس برای دسترسی سریع به همراه ترجمه و تفسیر مختصر آن قرار داده شده است. برای خرید محصولات فرهنگی کلیک کنید.
متن عربی سوره ناس درشت خط بدون ترجمه
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾ إِلَٰهِ النَّاسِ ﴿٣﴾ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿٦﴾
متن ترجمه سوره ناس با خط درشت
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
بگو: «پناه می‌برم به پروردگار مردم، (۱) پادشاه مردم، (۲) معبود مردم، (۳) از شرّ وسوسه‌گر نهانی؛ (۴) آن کس که در سینه‌های مردم وسوسه می‌کند، (۵) چه از جنّ و [چه از] انس.» (۶)
تفسیر مختصر سوره ناس از تفسیر نور اقای قرائتی
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ «۱» `مَلِكِ اَلنّٰاسِ «۲» `إِلٰهِ اَلنّٰاسِ «۳» `مِنْ شَرِّ اَلْوَسْوٰاسِ اَلْخَنّٰاسِ «۴» `اَلَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ اَلنّٰاسِ «۵» `مِنَ اَلْجِنَّةِ وَ اَلنّٰاسِ «۶» (اى پيامبر!) بگو: پناه مى‌برم به پروردگار آدميان. پادشاه آدميان. معبود آدميان. از شرّ وسوسه شيطان. آنكه انديشه بد در دل مردمان افكند. از جنس جنّ باشد يا انسان.
نكته‌های تفسیری سوره ناس:
در قرآن، بيش از ۳۰۰ مرتبه كلمه «قُلْ» آمده كه بسيارى از آنها فرمان خداوند به پيامبر است و در پاسخ مخالفان يا موافقان مى‌باشد.كلمه «وسواس» هم به معناى موجود وسوسه‌گر مى‌آيد و هم به معناى وسوسه و خطورات و افكار ناروا، ولى در اينجا به معناى وسوسه‌گر است.گفتنِ كلمه «أَعُوذُ» براى نجات از خطرات كافى نيست، بلكه بايد در عمل نيز از عوامل خطرساز دورى كرد. وگرنه خانه را در مسير سيل ساختن و نوشتن «اعوذ باللّه من السّيل» بر سر در خانه به منزله مسخره است. كسى كه مى‌گويد: «أَعُوذُ بِاللّٰهِ» ، بايد در عمل نيز از سرچشمه‌هاى فساد دورى كند.
اول چيزى كه محسوس انسان است، رشد و تكامل و تربيت اوست، «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» بعد سياست و تدبير و حكومت. «مَلِكِ اَلنّٰاسِ» و همين‌كه رشد او بالا رفت عبادت و پرستش است. «إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» به كسى بايد پناه برد كه اسرار و وسوسه‌هاى درونى را مى‌شناسد. «يَعْلَمُ خٰائِنَةَ اَلْأَعْيُنِ وَ مٰا تُخْفِي اَلصُّدُورُ» او از خيانت چشم‌ها و آنچه سينه‌ها پنهان مى‌كند آگاه است.پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: شيطان بر دل انسان آرميده است، هرگاه ياد خدا كند پنهان مى‌شود و هرگاه غافل شود او را وسوسه مى‌كند. فاذا ذكر العبد الله خنس… و اذا غفل وسوس
كسانى كه ديگران را به ترديد و وسوسه مى‌اندازند، كار شيطانى مى‌كنند. مخالفان حضرت صالح به مردم مى‌گفتند: آيا شما علم داريد كه صالح پيامبر است؟ و با اين كلام در مردم ترديد به وجود مى‌آوردند. «أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ صٰالِحاً مُرْسَلٌ» در اول قرآن با «بِسْمِ اَللّٰهِ» از خدا استمداد كرديم و در آخر قرآن نيز به خدا پناه مى‌بريم.«خناس» از «خنوس» به معناى پنهان شدن و عقب‌نشينى است. شيطان هم خودش مخفى است و هم كارش، اگر وسوسه او علنى باشد بر مردم مسلط نمى‌شود، ولى با تظاهر و توجيه در لباس زيبا جلوه مى‌كند و موفق مى‌شود. حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: شيطان با ظاهرنمايى حق و باطل را بهم در مى‌آميزد و بدين شكل بر طرفداران خود غالب مى‌شود.
فهنالك يستولى الشيطان على اوليائه»حالا كه شيطان، خنّاس است، آن‌قدر مى‌رود و مى‌آيد تا موفق شود، ما هم بايد ياد خدا را زياد كنيم.در قرآن بارها از انسان انتقاد شده است كه هرگاه گرفتار مى‌شود دعا مى‌كند و پناهندگى مى‌خواهد و همين‌كه خطر رفع شد، گويا ما را نمى‌شناسد.
در اين سوره چون وسوسه درون روح و قلب انسان جاى مى‌گيرد و با ايمان و عقل و فكر ما بازى مى‌كند، سه‌بار نام خداوند ياد شده است: «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ ، مَلِكِ اَلنّٰاسِ ، إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» اما در سوره فلق كه شرور خارج از سينه‌هاست، يك‌بار نام خداوند مطرح است. «بِرَبِّ اَلْفَلَقِ» آرى خطر انحراف فكرى و تأثير آن در روح به مراتب بيشتر از خطرات خارجى است و دشمنان فرهنگى و فكرى، از دشمنان نظامى و اقتصادى مرموزتر و خطرناكترند.در روايات آمده است كه شيطان از قبول توبه انسان از سوى خداوند ناراحت شد. ياران خود را جمع و از آنان استمداد كرد. هركدام مطلبى گفتند، ولى يكى از آنها گفت: من انسان را وسوسه مى‌كنم و توبه را از يادش مى‌برم. ابليس اين طرح فراموشى توبه را پسنديد.
حالا كه او «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» است، پس شيوه‌هاى تربيتى ديگران را نپذيريم. حالا كه او «مَلِكِ اَلنّٰاسِ» است، پس خود را برده ديگران قرار ندهيم و حالا كه او «إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» است، پس به غير او دل نبنديم و اين تفكر و اعتقاد بهترين وسيله پناهندگى از وسوسه‌هاست.آنكه در سينه و قلب و روح مردم وسوسه مى‌كند، ممكن است از نژاد جن و شيطان باشد يا از نژاد انسان. آرى تطميع‌ها و وعده‌ها، امروز و فردا كردن‌ها از جمله راههاى وسوسه است.
وسوسه شيطان نسبت به حضرت آدم و ساير اولياى خدا در حدّ القا و پرتاب وسوسه است: «فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ اَلشَّيْطٰانُ» ، «أَلْقَى اَلشَّيْطٰانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ» اما نسبت به عموم مردم، ورود و نفوذ وسوسه در دل‌وجان آنهاست. «يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ اَلنّٰاسِ» البته نه به شكل سلطه بر دل انسان به گونه‌اى كه راه گريزى از آن نباشد. زيرا قرآن در آيه‌اى ديگر مى‌فرمايد: «إِنَّ اَلَّذِينَ اِتَّقَوْا إِذٰا مَسَّهُمْ طٰائِفٌ مِنَ اَلشَّيْطٰانِ تَذَكَّرُوا فَإِذٰا هُمْ مُبْصِرُونَ» هنگامى كه شيطان‌ها به سراغ افراد باتقوا مى‌روند تا از طريق تماس، آنان را وسوسه كنند، آنان متوجه شده و اجازه نفوذ نمى‌دهند.
تكرار كلمه «ناس» در «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ مَلِكِ اَلنّٰاسِ إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» اشاره به آن است كه ربوبيّت، حاكميّت و الوهيّت خداوند عام است و اختصاص به فرد يا گروه يا نژاد خاصى از بشر ندارد.اول «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» آمد، بعد «مَلِكِ اَلنّٰاسِ» و سپس «إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» ، شايد به خاطر آنكه آنچه به فطرت نزديكتر و ملموس‌تر است، پناهندگى به مربى است: «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ»
چنانكه كودكان به هنگام خطر اول صداى مادر مى‌زنند، سپس كسى كه قدرت دارد، «مَلِكِ اَلنّٰاسِ» و در مرحله بعد سرچشمه رحمت و حيات. «إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» خداوند به نيازهاى انسان و خطراتى كه او را تهديد مى‌كند آگاه است، ولى شيوه تربيت الهى آن است كه انسان نياز و استمداد و پناهندگى خود را به زبان آورد و فقر و احتياج را به خود تلقين كند تا روحيه تواضع و تعبّد و تسليم در او شكوفا شود. قُلْ أَعُوذُ …
به گفته پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله خاطرات و وسوسه‌هايى كه بى‌اختيار بر انسان عارض مى‌شود، مادامى‌كه از طرف انسان عملى صورت نگيرد، چيزى بر او نيست. «وضع عن امتى ما حدثت به نفسها ما لم يعمل به او يتكلم» .
پيام‌های تفسیری سوره ناس:
پيامبر، امين وحى است و چيزى از خود نمى‌گويد. «قُلْ» خطرات به قدرى شديد است كه خدا به پيامبرش دستور پناه بردن مى‌دهد. «قُلْ أَعُوذُ» بدون استمداد از خدا، امكان مبارزه با شرور نيست. «أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» گناهكاران نبايد مأيوس شوند، زيرا خداوند، پروردگار همه مردم است نه فقط مؤمنان. «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» وقتى پيامبر، به خدا پناه مى‌برد، وظيفه ما روشن است. «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» انسان بايد خود را تحت تربيت خداوند بداند، «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» سلطنت و حكومت او را بپذيرد، «مَلِكِ اَلنّٰاسِ» و او را معبود خود قرار دهد. «إِلٰهِ اَلنّٰاسِ»
انسان بى‌ايمان، به قدرت و جمعيّت و قوميّت و ثروت خود پناه مى‌برد، ولى مردان خدا به پروردگار و پادشاه و معبود هستى پناهنده مى‌شوند. «بِرَبِّ اَلنّٰاسِ مَلِكِ اَلنّٰاسِ إِلٰهِ اَلنّٰاسِ» بالاترين خطرها پنهان‌ترين آنهاست كه وسوسه درونى باشد. «مِنْ شَرِّ اَلْوَسْوٰاسِ اَلْخَنّٰاسِ» «و الحمد لله ربّ العالمين»
اگر سوالی در مورد متن عربی سوره ناس ترجمه و تفسیر آن دارید می‌توانید در کامنت‌ها از ما بپرسید یا اگر مطلبی در این زمینه دارید با ما به اشتراک بگذارید تا مطلب شما را تایید کنیم.
