کتاب چاپید شاه $ سپیده انوشه – نشر جمکران

کتاب چاپید شاه یک کتاب در قطع خشتی نوشته خانم سپیده انوشه از انتشارات مسجد مقدس جمکران در 176 صفحه میباشد. این کتاب به دوران حکومت پهلوی اول و پهلوی دوم پرداخته است. در این کتاب ارزشمند که با عکس های مستند و تصویرسازیی های جذاب همراه است ، تمام اتفاقات آن زمان روایت می شود .

ویژگی این کتاب چیه؟

از ویژگی های مهم کتاب نثر روان، جذاب و شیرین است که مخاطب را به با خود همراه کرده است . یکی دیگر از نکات برجسته کتاب چاپید شاه، اینفوگرافی‌های انتهای فصل ها است که نکات مهم و کلیدی هر فصل را به صورت خلاصه توضیح داده است.

برشی از کتاب چاپید شاه

سرما کشنده بود همه میگفتند تا آن سال چنین سرمایی را تجربه نکرده اند. به گردنه امام زاده هاشم که رسیدند فهمیدند نوزاد مرده است مادر دل شکسته نوزاد را به متولی امامزاده سپرد و خود به سمت تهران رفت در میان راه طاقت نیاورد و برگشت.

فهمید معجزه شده و کودک که رضا نام داشت زنده است. فال بینی پیرمرد پیش بینی کرد این پسر شاه میشود.

البته این حکایت وقتی رضا شاه شده بود یا میخواست شـاه شـود بـر سـر زبانهـا افتاد. اهالی آلاشت بر اساس شنیده ها فقط گفته بودند که کودک سرمازده شده بود برای همین او را در توبــره اســب گذاشتند تا نفس اسب گرمش کند. یعنی اگر لباس بیشتری تن نوزاد میکردند کلا بساط معجزه و فالبینی و اینها جمع میشد.

البته اینکه حکایت معجزه متعلق به چند دهه بعد از این واقعه است چیزی از ارزش هایش کم نمیکند. بالاخره زمان می خواهد تا آدمها بتوانند معجزه بسازند. فقط یک نکته میماند و آن اینکه چرا باید آدم ها این معجزه را بسازند؟ شاید اگر قصه رضا را در تاریخ ایران پیدا کنیم بتوانیم جواب این سؤال را بدهیم .

اصلا ،رضا پسر زن پنجم عباسعلی بود. مادرش نوش آفرین از اهالی قفقاز بود و نمی توانست فارسی صحبت کند. پدرش هم مسئول تأمينات بابل بود. یعنی همان سرایدار ،خودمان وقتی تفنگ هم داشته باشد . رضا ۲۴ اسفند ۱۲۵۶ در همان آلاشت به دنیا آمد دو ماه بعد پدرش بر اثر ذات الریه در تهران از دنیا رفت. مادر رضا همراه با او به تهران آمد

ماجراهای گردنه امامزاده هاشم هم مال همین زمان است رضا و مادرش در خانه دایی رضا ،ابوالقاسم در محله سنگلج تهران ساکن شدند رضا که به خاطر فقر پول درس خواندن ،نداشت رفت سراغ کار اول در مغازه مسگری در آتش فوت می کرد، اما فوتش کافی نبود.

از چهارده سالگی وارد فوج سنگلج یا همان قزاقخانه شد اوایل کارهای خدماتی قزاق خانه را انجام میداد و به جای پول غذا و لباس میگرفت از آنها او مدرسه نرفته بود و سواد فارسی درستی نداشت اما جاه طلبی و زورگویی که داشت یکی از دوستان دایی اش او را با خود به قزاق خانه برد. محیط خشن نظامی به مذاق رضای خشن و رهاشده خوش آمد رضا بعد از آنکه توی قزاقخانه حسابی جاگیر شد از قزاقها نظامی گری و تیر در کردن را یاد گرفت آنقدر خوب با اسلحه ماکسیم کار میکرد که اسمش را گذاشتند رضا ماکسیم.

صفحه ۸ کتاب چاپید شاه