کتاب هادی فرز – محمدرضا حدادپور جهرمی

شاید قریب یک‌سال است که چیز قابل و درخورتوجهی ننوشتم ترجیح دادم در این یک‌سال فقط بخوانم و با اهل فن گفتگو کنم. تا این‌که سه ماه قبل‌از محرم، تماس گرفتند و برای منبر دهه اول محرم در تهرانپارس دعوتم کردند.

نمی‌دانم چه شد که از همان شب، چندین مطلب و سوژه در ذهنم نقش بست. هرروز که می‌گذشت و به محرم نزدیک‌تر می‌شدیم احساس من درباره طرحی که در ذهنم بود قوی‌تر می‌شد و با استفاده از پرونده‌ها و قضایای واقعی، اصل طرح در ذهنم شفاف‌تر می‌گشت. موضوع را با چند استاد و رفیق شفیق و با یکی دو نفر از همکارانم که اهل‌دل و دربه‌در اباعبدالله‌الحسین هستند مطرح کردم.

هر جا این طرح را بیان می‌کردم، بیش و پیش‌از آن‌که به استخوان‌بندی طرح و چفت‌وبست ماجرا بپردازیم، دقایقی نمی‌گذشت که نشست طرح و ایده تبدیل به مجلس روضه می‌شد و دل ها با خودش به جاهای عجیب می‌کشاند. حتی وقتی طرح را با یکی از کارشناسان امنیتی، که بسیار محبت دارد، در میان گذاشتم گفت که خیلی حالم با آن خوب است و این کار را به کارهای دیگر اولویت بده ! این را گفتم که عرض کنم این داستان(هادی فرز)، حداقل از دو سه ماه قبل‌از محرم حال مارو خوب کرد تا شب اول محرم وقتی شب اول محرم از جلسه هیئت برگشتم، حس می‌کردم کلمات از سینه و حنجره و سر و چشمانم سرازیر می‌شود.

آن طرحی که ماها به آن مبتلا بودم داشت کم‌کم به دنیا می‌آمد. خودم را پای لپ‌تاپم دیدم. وقتی به خودم آمدم دیدم شب نوزدهم محرم است و در نوزده شب توانستم آن را به عنایت امام حسین تمام کنم. اقرار می‌کنم شبی نبود که در لابه‌لای کلمات گریه نکنم و آه نکشم به‌خاطر همین دهه محرم امسال برای من نوزده شب بود.

البته در آن نوزده شب تنها نبودم، بلکه هرشب جمعیتی بالغ بر سی هزار نفر لطف داشتند و قسمت به قسمت این داستان را با آن‌ها به اشتراک می‌گذاشتم و پیگیری می‌کردند. به تشویق اساتید و اعضای مهربان کانال هم تصمیم گرفتم کتاب هادی فرز را آماده‌ی چاپ کنم.و این کتاب اکنون به چاپ رسیده است.

هادی با صدایی محکم و چشم‌های پر از خون و خشم گفت: ببین عوضی ! اگه کسی پشت ماجرا بود، دیگه لازم نبود تمام زندگی خودم و بابای علیلم و خواهر زبون بستم رو بذارم پای هک کردن سیستم توی حروم‌زاده و ته و توی همه‌چیز رو دربیارم!

پس با کسی که الان آتش‌فشان و کل زندگیش رو با اختیار خودش داد تا الان با تو چشم تو چشم باشه کل‌کل نکن. من چیزی برای از دست دادن ندارم. به ابوالفضل کاری سرت می‌ آرم که کسی تشخیصت نده!